Месечина

Месечината е единствениот природен сателит на планетата Земја и најблиско небесно тело до неа. Просечното растојание од Земјата до Месечината изнесува 384.400 км, така што светлината од Месечината до Земјата пристигнува за 1,25 секунди.Се смета дека Месечината настанала пред околу 4,5 милијарди години, по судир на комети. При ударот била исфрлена голема количина материјал во Земјината орбита од кој бил обликувана Месечината. Таа и релјефно е многу интересно небесно тело.
Првиот цртеж на Месечината го направил Галилео Галилеј во 1609 година. Најниските подрачја на Месечината се огромни сиви површини кои понекогаш можат да се забележат и со голо око. Тие рамници во 1651 година Џовани Ричоли (1598-1671) ги нарекол мориња, иако во нив нема вода. Овие мориња не се еднолични рамници, бидејќи во нив се забележуваат набори, кои понекогаш личат на ѕидови, долги по неколку стотини километри, и пукнатини, кои личат на речни корита. По рабовите на рамниците се протегаат големи планински венци, кои носат имиња на планините на Земјата (Алпи, Апенини, Пиренеи, итн.). Највисоката точка на Месечината се наоѓа на планините Лајбниц (Leibniz), кои се наоѓаат на месечевиот јужен пол, каде некои врвови достигнуваат и 9.000 метри.Месечината околу Земјата се движи по елипсеста патека со просечна брзина од 1,02 км/сек, и поминува дневен лак од 13 степени и 10 минути. Едно цело свртување околу Земјата прави за 27 денови, 7 часа и 11,5 секунди[1], што се нарекува сидерички месец. Месечевата патека е подложна на силни температурни вибрации што ги предизвикува Сонцето, па наклонот на патеката спрема еклиптиката во текот на 173 денови се менува од 5 степени до 5 степени и 18 минути.

Месечеви мени

Поради постојаното менување на положбата во однос на Сонцето и Земјата, Месечината е различно осветлена, па затоа од Земјата можат да се забележат различни месечеви мени, од кои покарактеристични се четири:
  • млада Месечина (Месечината е невидлива, освен за веме на замрачување на Сонцето);
  • прва четвртина (Месечината е видлива навечер, и заоѓа на полноќ)
  • полна Месечина (Месечината е видлива преку цела ноќ);
  • последна четвртина (Месечината се појавува на полноќ и е видлива до излегувањето на Сонцето).
Инаку, сите месечеви мени се: Млада Месечина, Прва фаза (новина), Прва четвртина, Последна фаза на осветлување, Полна Месечина, Прва фаза на затемнување, Последна четвртина, Последна фаза на затемнување.
Времето на движење на Месечината околу Земјата се нарекува лунарен т.е. синодички месец[2] или лунација. Бидејќи на Месечината и се потребни 29 дена, 12 часа, 44 минути и 2,8 секунди да го заврши своето движење околу Земјата, времето од еден со следниот месечев месец варира меѓу 29 и 30 дена, а бидејќи во соларната година има 12 лунации, овој период се нарекува уште и лунарна година. Доколку се земат предид овие бројки при пресметување на 12 месеци во текот на една година, тогаш годишниот збир на денови во годината би изнесувал 354 дена, што е за 11 или 12 дена помалку од деновите во тропската или соларна (сончева) година.

Приказ на месечевите мени



.


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Нашата планета Земја

Image
                          Земјата  — една од осумте  планети  во  Сончевиот систем . Таа е трета земја по оддалеченост од  Сонцето  и најголема планета со цврста површина, за разлика од гасовитите „џинови”. Планетата земја има еден  природен сателит ,  Месечината , и засега е единствената позната планета на која има  живот . Во  геологијата  преовладува мислењето дека земјата е стара околу 4,6 милијарди години, што е потврдено со одредувањето на времето на полураспаѓање на  ураниумот  и  ториумот .По големина, земјата е петта во  сончевиот систем . За разлика од некои други  планети , земјата не е гасовит џин, каква што е  Јупитер  на пример. Земјата има цврста површина како и  Меркур ,  Венера  и  Марс , од кои земјата е најголема, со најголема  густина , најсилна  гравитација  и најсилно магнет...
Read more

Вселена

Image
Вселена  — сеопштост на просторот и објектите во него во  астрономска  смисла. Делот од вселената кој може да се види или испита обично се нарекува  метагалаксија  (видлива вселена). Поради тоа што ширењето на вселената е многу поголемо од нејзиниот краен досег на набљудување, космолозите сметаат дека е неможно да се следи нејзиното ширење. Во терминологијата на физичката космологија, вселената се смета за  конечен или бесконечен временски простор  во кој е сместена целата  материја  и  енергија . Некои научници ја поддржуваат теоријата дека вселената е дел од многубројни други вселени. Галаксиите  се основен елемент на вселената. За сите вселенски објекти карактеристично е тоа што растојанието меѓу нив е многу поголемо од димензиите на самиот објект. Во случајот на галаксијата тоа изгледа отприлика вака: Ако замислиме дека големината на една галаксија е колку големината на паричка од 1 денар, средното растојание помеѓ...
Read more

Сонце-нашата ѕвезда

Image
Сонце   —  ѕвезда  од класата на  жолти џуџиња  која се наоѓа во центарот на  Сончевиот систем .  Земјата  и друга материја (вклучувајчи други  планети ,  астероиди ,  метеороиди ,  комети  и  вселенска прашина )  орбитираат  околу Сонцето, кое самото претставува 98,6% од целовкупната  маса  на сончевиот систем, а тежи околу 200.000 пати повеќе од Земјата. Растојанието меѓу Сонцето и Земјата е приближно 149.600.000 километри и неговата светлина го минува ова растојание за 8,3 минути.  Енергијата  од Сонцето, во форма на сончева светлина, го одржува скоро целиот живот на Земјата преку  фотосинтеза [13]  и ја управува земјината  клима  и време. Површината на Сонцето се состои од  водород  (околу 74% од неговата маса, или 92% од неговата  зафатнина ),  хелиум  (околу 24% од масата, 7% од зафатнината) и мали количини на други елементи, ...
Read more